Sadegh – Bordani nist
متن آهنگ بردنی نیست از صادق
من از خودم میترسم نه از تو
مگه خیابون جای وایسادنه
من از خودم میترسم نه از تو
بسپر پرواز به خاطر حتی
اگر که پرنده مردنی نیست
باش برنده پیش خودت
تووی لحظه ای که بازی بردنی نیست
توو قاب عکسشون عکس بکش
شکل خوب میاد سخت به چشم
با دستات به دستام دست بکش
شاید که خطاش یه حرفی زد
رفیق من هرگز نشو
اون بازنده ای که دستاش رو بود
عزیز من هرگز نشو
اون شجاعتی که تووش حرف از خون بود
بزرگ من همیشه بمون
همیشه همون که واسم کوه بود
این قدیما الانه من بود
توو جای که باید حتما اون بود
این شروع تازه ای بود
باید همیشه راضی میموند
سنگ رو سنگ بند نمیشد
احساس فقط سادگی بود
کاری که کردی و همیشگی کن
بیرون زدی أ مسیر بیخود
ساختی یه جهانی عجیب و بی بُت
زنجیرات میشن نحیف و بی قطر
رو دو پای اتقاداتش ایستاد
اون که به اون انشای ساده بیست داد
اون که بیخود با اشکای تو اشک ریخت اون
منی که بیشتر از تو، تو رو میشناخت
زخماشو با الکل شست
رفت آروم یه گوشه نِشست
دستاشو به دست اون داد و
بست کولشو سمت بهشت
سر رو شونه ی خداش بود
نیمه ی دیگه ی بطریو خورد
لبخند زد رو به خداش
گفت متنفرم از بازی و برد
عشقی هنوز توو جهانش بود
این تنها دلیل جهادش بود
برا پیروزی آفریدنش شکست ندادن مرامش بود
همون چهره ی پشت پرده
که همیشه خوبیه نمایش بود
دوست نداشتی بالا ببینیش
اما اون قله حلالش بود
میلیون ها روح تووی جسم
فقط خدا بود مونسش
دنبال یه صلح توو دلش
خیلی دور بود، دور بود حسش
درست تووی اعماقِ تو
بالای کوه یه فریاد پُر
داره میگه آزادم من
موج بلند شد توو دریای نور
ولی به هرحال میبخشمت
اگه غروری ساختی که شکستت
اگه کشیدی مرزا رو دور ماها
واسه فرار أ یه گوشه نشستنت
تو هم ببخش اگر که من
خوب بودم اینجا پیش بدیت
کهکشان توو چشمای ماست
موندنی باش واسه اهل زمین
من از خودم میترسم نه از تو
هوووو واسه چی وایسادی وسط خیابون
نظرات