Hiphopologist – elm vs gun
متن آهنگ علم و گان از هیپهاپولوژیست
گان میگه ترورش کن
ولی علم میگه بکن ارشاد
گان میگه بیا بکن هدشات
علم میگه یک بودی مرآت
گان میگه خون بیار کممه
علم میگه نزن صدمه
علم میگه گان فنمه
با این حال جفتشون البته
فالورای سروشن
ابدی نه که بیرون بزاریم سندی
فقط بلادی دکیه ا قدیم
گفتی پول داری
گرفت خندم کسننت اگه نخریم
ا بچگی گنگ بود ابویم
بهترین داف میشه صندلیم
میگفت کینگ بهم انگار قجریم
خطا دراز تر از مرزه
از حاشیم میگن تو ناحیت
طرف شما علفاش هرزه
اگه ما بچینیم داره خاصیت
اگه یه شبی بشم وسوه
اون موقع که تند شد نفست
اگه جایی دیدم و نزدمت
بچه بود و نخواستم خونی شه البسه
علم چی میگه
گان چی میگه
علم چی میگه
گان چی میگه
گان میگه هفت تیر گنده
علم میگه کوترا پورته
گان میگه شنبه و جمعه
علم میگه بنزینو برده
علم میگه تو خفا بکشیم
گان میگه تو دعوا بکشیم
اینا میزنه مخم تو سوبریم
ولی من جنس میاره ساقی موتوریم
علم چی میگه
گان چی میگه
علم چی میگه
گان چی میگه
اینجا یه بیت سویچ داریم
بعد اینجا دیگه ازین به بعد گان میگه دیگه
یو اشی کاگان
شمال داره بارون میاد
زیر چشی منو نپا
سرم درد میکنه برا دعوا
همه رفتن موندم دیگه تنها
نمیبینیم دیگه هر جا
عصبیم وقتی مود بچه زرنگی
استکانم نمیخوره بت تو محفل هر کی
تضمین میکنم همه لباسات بشه رنگی
حالا یا زرد یا قرمز با همونا بچرخی
عصبیم چون رسیدم به اخر خط
یه جا که نه با همه خوبم و نه با همه بد
پیپرام زیاد شده از طاقت کم
عاشق خون توی شاهرگتم
عصبیم خون گرفته چشمم
از یازده تا خوک بیف زدم و زندم
عصبیم درد میکنه تنم معدم
بغل کدفم سرم بیضم
عصبیم با ادما درگیر
یه خشاب پر میخوام یه ادم یه هفت تیر
یه می خالص میخوام دوبار بشه تفطیر
اگه ناوه بزرگت کنه تو ساحل منگی
عصبیم سر اون فرصتا که با مول نمتونستی بخریش تا مدت ها
وقتی داری میلیسی تا بیگیری توجه من عصبیم میکنه خنده این دخترا
عصبیم ولی دست خودم نیست
بیا کاردمو با دستت کنم تیز
عصبیم شدم خسته و درگیر
تا با یه مشعل رد شم از خط المپیک
یه جور دو شخصیتم که باورم سخته
تو دهنت گشاده منم طاقتم تنگه
شده سی سالم نمیخوام کنه مادرم ترکم
میخوان ازم بشم بزی که با علف قهره
عصبیم بهم یمزنه شاهرگم ضربه
که پنجه بره تو دندونات جای هر خنده
اون مسیری که تو نمیبینی جای من تشه
و تنها چیزی که ندارم نای برگشته
عصبیم تاثیری نداره الپروزاما
با این که خواستن شبیه خون بزنن تو این راها
هیچ کس نتونسته زمینم بزنه تالا
ببین ادم فضایی میره سعینش تا کجا ها
من عصبیم ببرینم دکتر
من عصبیم دارو میخوام دکتر
این سری توم علم باخت بگام
واسه همین بیا خشابتو پر کن دوئل کنیم پ
ولی علم میگه بکن ارشاد
گان میگه بیا بکن هدشات
علم میگه یک بودی مرآت
گان میگه خون بیار کممه
علم میگه نزن صدمه
علم میگه گان فنمه
با این حال جفتشون البته
فالورای سروشن
ابدی نه که بیرون بزاریم سندی
فقط بلادی دکیه ا قدیم
گفتی پول داری
گرفت خندم کسننت اگه نخریم
ا بچگی گنگ بود ابویم
بهترین داف میشه صندلیم
میگفت کینگ بهم انگار قجریم
خطا دراز تر از مرزه
از حاشیم میگن تو ناحیت
طرف شما علفاش هرزه
اگه ما بچینیم داره خاصیت
اگه یه شبی بشم وسوه
اون موقع که تند شد نفست
اگه جایی دیدم و نزدمت
بچه بود و نخواستم خونی شه البسه
علم چی میگه
گان چی میگه
علم چی میگه
گان چی میگه
گان میگه هفت تیر گنده
علم میگه کوترا پورته
گان میگه شنبه و جمعه
علم میگه بنزینو برده
علم میگه تو خفا بکشیم
گان میگه تو دعوا بکشیم
اینا میزنه مخم تو سوبریم
ولی من جنس میاره ساقی موتوریم
علم چی میگه
گان چی میگه
علم چی میگه
گان چی میگه
اینجا یه بیت سویچ داریم
بعد اینجا دیگه ازین به بعد گان میگه دیگه
یو اشی کاگان
شمال داره بارون میاد
زیر چشی منو نپا
سرم درد میکنه برا دعوا
همه رفتن موندم دیگه تنها
نمیبینیم دیگه هر جا
عصبیم وقتی مود بچه زرنگی
استکانم نمیخوره بت تو محفل هر کی
تضمین میکنم همه لباسات بشه رنگی
حالا یا زرد یا قرمز با همونا بچرخی
عصبیم چون رسیدم به اخر خط
یه جا که نه با همه خوبم و نه با همه بد
پیپرام زیاد شده از طاقت کم
عاشق خون توی شاهرگتم
عصبیم خون گرفته چشمم
از یازده تا خوک بیف زدم و زندم
عصبیم درد میکنه تنم معدم
بغل کدفم سرم بیضم
عصبیم با ادما درگیر
یه خشاب پر میخوام یه ادم یه هفت تیر
یه می خالص میخوام دوبار بشه تفطیر
اگه ناوه بزرگت کنه تو ساحل منگی
عصبیم سر اون فرصتا که با مول نمتونستی بخریش تا مدت ها
وقتی داری میلیسی تا بیگیری توجه من عصبیم میکنه خنده این دخترا
عصبیم ولی دست خودم نیست
بیا کاردمو با دستت کنم تیز
عصبیم شدم خسته و درگیر
تا با یه مشعل رد شم از خط المپیک
یه جور دو شخصیتم که باورم سخته
تو دهنت گشاده منم طاقتم تنگه
شده سی سالم نمیخوام کنه مادرم ترکم
میخوان ازم بشم بزی که با علف قهره
عصبیم بهم یمزنه شاهرگم ضربه
که پنجه بره تو دندونات جای هر خنده
اون مسیری که تو نمیبینی جای من تشه
و تنها چیزی که ندارم نای برگشته
عصبیم تاثیری نداره الپروزاما
با این که خواستن شبیه خون بزنن تو این راها
هیچ کس نتونسته زمینم بزنه تالا
ببین ادم فضایی میره سعینش تا کجا ها
من عصبیم ببرینم دکتر
من عصبیم دارو میخوام دکتر
این سری توم علم باخت بگام
واسه همین بیا خشابتو پر کن دوئل کنیم پ
نظرات