Toomaj – Farshid
متن آهنگ فرشید از توماج
Chorus:
باد نورِ ماه رو بُرده، ستاره‌ها خاموشن
توی ساحل یه ماهی مُرده، کاش میشد داروش شم
مونده ازم یه افسرده، نمیشه که آروم شم
شبی که مهتاب نداره، کاش میشد جادوش کردVerse:
کاش میشد بات اون شب، شب، شبا چقدر تنهام
باید بت میگفتم نرو، موندن تو دلم حرفام
پُرِ عشقم و حسی ندارم، نمی‌بارن حتی ابرهام
نفست توی موهام، آرزوهامون رفت بر باد
قلبم دیگه آبی نیست، موجا هم صدا ندارن
خشکیم عمیق‌تر میشه، چرا باشم؟ چرا نباشم؟
باید فراموشت کنم، من آبم، فکرام از آهن
گیرم تو شن و ماسه‌ها، من موندم دریام رفت
بادِ سیاه ظلم جهان بود، عشقِ تو بود دریا، بی‌کران بود
عشقِ منه اون ساحل خسته، منم اون ماهیِ به گِل نشسته
رفته، ماهِ من رفته، جهانِ بی‌نور پُر از درده
درده، دنیام پُر از درده، ساحلِ تو اسیرم کرده
باد نورِ ماه رو بُرده، ستاره‌ها خاموشن
توی ساحل یه ماهی مُرده، کاش میشد داروش شم
مونده ازم یه افسرده، نمیشه که آروم شم
شبی که مهتاب نداره، کاش میشد جادوش کردVerse:
کاش میشد بات اون شب، شب، شبا چقدر تنهام
باید بت میگفتم نرو، موندن تو دلم حرفام
پُرِ عشقم و حسی ندارم، نمی‌بارن حتی ابرهام
نفست توی موهام، آرزوهامون رفت بر باد
قلبم دیگه آبی نیست، موجا هم صدا ندارن
خشکیم عمیق‌تر میشه، چرا باشم؟ چرا نباشم؟
باید فراموشت کنم، من آبم، فکرام از آهن
گیرم تو شن و ماسه‌ها، من موندم دریام رفت
بادِ سیاه ظلم جهان بود، عشقِ تو بود دریا، بی‌کران بود
عشقِ منه اون ساحل خسته، منم اون ماهیِ به گِل نشسته
رفته، ماهِ من رفته، جهانِ بی‌نور پُر از درده
درده، دنیام پُر از درده، ساحلِ تو اسیرم کرده
Chorus:
باد نورِ ماه رو بُرده، ستاره‌ها خاموشن
توی ساحل یه ماهی مُرده، کاش میشد داروش شم
مونده ازم یه افسرده، نمیشه که آروم شم
شبی که مهتاب نداره، کاش میشد جادوش کرد
نظرات