آهنگ گلستان سعدی از محمد گلریز

دانلود آهنگ گلستان سعدی از محمد گلریز

توضیحات

 Mohamad Golriz – Golestan Sadi

متن آهنگ گلستان سعدی از محمد گلریز

 

هر نفسی که فرو می رود ممدّ حیاتست

و چون بر می آید مفرّح ذات

پس در هر نفسی دو نعمت موجودست

و بر هر نعمتی شکری واجب

از دست و زبان که برآید

کز عهده شکرش به در آید

بنده همان به که ز تقصیر خویش

عذر به درگاه خدای آورد

ورنه سزاوار خداوندیش

کس نتواند که به جای آورد

باران رحمت بی حسابش همه را رسیده

و خوان نعمت بی دریغش همه جا کشیده

پرده ناموس بندگان به گناه فاحش ندرد

و وظیفه روزی به خطای منکر نبرد.

ای کریمی که از خزانه غیب

گبر و ترسا وظیفه خور داری

دوستان را کجا کنی محروم

تو که با دشمن این نظر داری

فرّاش باد صبا را گفته تا فرش زمرّدی بگسترد

و دایه ابر بهاری را فرموده تا بنات نبات

در مهد زمین بپرورد درختان را به خلعت نوروزی

قبای سبز ورق در بر گرفته و اطفال شاخ را به قدوم موسم ربیع

کلاه شکوفه بر سر نهاده عصاره نالی به قدرت او شهد فایق شده

و تخم خرمایی به تربیتش نخل باسق گشته

ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند

تا تو نانی به کف آریّ و به غفلت نخوری

همه از بهر تو سرگشته و فرمان بردار

شرط انصاف نباشد که تو فرمان نبری

 

آهنگ پیشنهادی موزیک 303 از محمد گلریز

🎵  آهنگ عید روزه از محمد گلریز 🎵

آثار دیگر این خواننده

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *