Emad Ghavidel – Masir Dard
متن آهنگ مسیر درد از عماد قویدل
چه شبی بود امشب من که خیلی خوبم دمتون گرم
به بچه ها عجب برف و بارونیه، سامی سیگار داری، ای
بابا سیگارو کجا گذاشتم، سامان بپا
چیکار کردی سامان، سامان برو وای نسا برو لعنتی
خفه شو ستاره خفه شو
چی شده کجام زمین دوره سرم
داره میچرخه چرا حلقه زدین دور برم
رفیق این بزرگی آدمو ندیدی
تو الاغ سوار بودی قاطر خریدی
چیزیم نشد برو ولی ای کاش میمردم
کاش پرت میشدم محکمتر زمین میخوردم
آقا دمت گرم خوبم بذارید برم
فقط اگر دارید بده یه پنج هزاری به من
داداش میگم خوبم تو به زور منو میبری تو ماشین
آقا ول کن خانوم تو چی دیگه بگو آبجی
منو پیاده کنید بذاریدم تو مسیر دردم برم
اینطوری شمارو هم اسیر کردم
تو این ماشین یه چیزی مث خوره داره منو میخوره
این اصرارم یه دلیلی داره نگو بیخوده
من معتادم نمیدونی انگل جامعه ام
آدما رو ول کردید شدید همدم جانور
ببین شما با کی میخواین برین سیزده بدر
من خودم سیزدهم شدم از همه جا بدر
شب باید با سرنگ و سوزنم عشق بازی کنم
صبح هم تو خرابه ها چشم باز میکنم
من که دوست نداشتم بدم تن رو به این سوزن آخ
ازم بپرس کی من رو به این روز انداخت
میخوایی داستانمو بگم باشه بشنو حتما
یه دختر بود که عاشقش شدم من
بهم میگفت تو مخالفی حتی با یه ویسکی
هر جا هم که با هم میریم تو پایه نیستی
نه مشروب نه قلیون نه اهل سیگاری
پس چی کار میکنی آخه هر وقت که بیکاری
خواستم باهاش پایه باشم اهل همه چی شدم
تازه دارم میفهمم که در به در کی شدم
اونکه ازم خسته شد از عشق زیاد
الانم واسه یکی دیگه عشوه میاد
الان هر از گاهی سر این چهاراه میبینمش
ولی هر بار با یکی منم میریزم اشک
حتی یه بار جلو پام ترمز زد
همون نگاهو داشت با موهای پر پشت تر
بهم پول داد گفت واسم اسپند دود کن
چی بگم اینم قسمت بود خوب
دیدم بهم خیره شده دو به شک بود
ولی منو نشناخت آخه دوی شب بود
اعتیاد وقتی بگذره از آستانه درد
دیگه تموم میشه داستان یه مرد
مادرش بهش میگه ذلیل مرده
اون که سرپا بود و حالا دیگه زمین خورده
به خودم اومدم دیدم پدر غرق الکله
مادرم میگفت میخواد خودش رو در به در کنه
یه شب دیدم مادرم گوشه اتاق سنگ شده
به خودم اومدم دیدم دلم واسش تنگ شده
مادر مرد شدم یه تنها یه بی کس
دیدم نمیتونم بگم دردامو به هیچ کس
با کلی غصه فردای خاک سپاری
گفتم خوب حالا کی واسم بره خواستگاری
به جز مادرم که دیگه کسی پشتم نبود بود؟
کاش هنوز از نیشگوناش پشتم کبود بود
الان پنج شنبه ها از قبلش بیتابم
شبهای جمعه سر سنگ قبرش میخوابم
شاید فکر کنی که حرفهام تاثیر درده
ولی منم بودم یه جوونه تحصیل کرده
میگن معتادا مثله همن تو سر کاری
ما معتاد داریم کت و شلواری
ما معتاد داشتیم استاد دانشگاه
آخر ترم جور میکردیم جزوه ها رو با اشکال
تو خماریهاش کلاسو تعطیل میکرد
فکر کردی اینا به جامعه چی تحویل میدن
امثال من که تا خرخره تو گلن
اعتراضمو میکنم فقط قرقره تو دلم
وقتی هر روز درگیر باشم با درد زیاد
تو سرمم بزنن صدام در نمیاد
کسی نمیخواد نگاهه خستم رو ببینه
انگار گناهه که یکی دستمو بگیره
پول نمیدن بهم میگن که میرم میکشم
همین روزهاست که گشنگی بمیرم نیمه شب
یه عمو داشتم حاجی بود تو بازار
رو اسمش قسم میخوردن
گفتم یه روز ماشینتو بهم قرض میدی عمو
دیدم رنگش پرید گفتم ترسیدی معلومه
نمیخواد باشه زیر پای شیر پسرت
نمیاد به برادر زاده بی پدرت
میخواستم ماشین باشه از خوشحالی از هوش برم
با دوستم تو جاده سیاوش قمیشی گوش بدم
ولی نداشتم پدر نذاشت بی خیر
یه کارگر بود نداشت دیگه
گفتم پدر و مادر بالا سرم نیست
پدر مادرم شو یه روز وقت بذار واسم ببر آدمم کن
ببر تحویلم بده به کمپ پولشم تو بده
و وقتی سالم شدم مونسم تو بشو
رو منبر نرو نگو این راهو رفتی کج
یه معتادو نجات بده انگار رفتی حج
اینا رو به کی میگفتم همون عموم
که تو سالم بودنم هم نبود پهلوم
گفتم جوونم باید تو چاه بیفتم
جا افتاده نیستم یه روزی جا میفتم
تو که جا افتاده ای با تجربه
به اولادت نگو که ما رو دید راه کج کنه
وقتی خونم تنم فامیلم رفتارش باهام اینه
غریبه جای خود داره حق داره وا میده
غریبه تویی که با تو درد دل میکنم
دنیا به ما رسید گفت از تو دل میبرم
قسمت تو این بود بتونی سوار اینا شی
اما واسه من غریبه هوای این ماشین
تو خوشی چیزی که نمیده حسشم به ما دست
شاید باید میزدن بهم نصف شب سه تا مست
و دختری که تو ماشینه همون عشقه منه
من اشتباه نمیکنم اسمشم ستاره ست
اسمشم ستاره ست
آهنگ پیشنهادی موزیک 303 از عماد قویدل
نظرات