Kambalad – Velesh kon
متن آهنگ ولش کن از کمبلد
بعضی وقتا دلتنگت میشم یه جوری همه میگن قفل شدی چرا پ
طوفان میشه، اشوبو سر صدا یه جور میلرزم از سکته هم فراتر
گم میشم تو جنگل ارزو بی حس و بی منطق فریکی و کلافم
میبینم دورم عشقای مشتی باز هی تو خودم میرم این سواله که چرا من
هرچی جلو میره سخت تر میشم
حالا عقل و احساسم همسر میشن
هرچی میخوام بگیرم از آدما و لمس کنم، همشون سر میز بد تر میشن
نمیدونم منطق چیه
هرچی اثبات کنی جواب منفیه
هرچی اصرار کنی، همش حرفیه
دروغ واست دست گرمیه
ببین دیگه نمیگیرم فازتو
هی بگو مال منی نمیبینم قابتو
حال منو بد کنی تا خوب کنی حالتو
اون آدم مرد دیگه تبدیل به سایه شد
منطق میگه ببند و برو
ولی احساس میگه باید ببخشی دلو
سرم گیجه و در هم منگم و تلو
ولی وجدان میگه دیگه ببخش و برو
هرچه که بود، با خودش بود
روزگارش با خودش بود
تا که آمد آن نگاری
کس نداند، خود مشکلش بود
دیگه نمیخوام جلو تر برم، اصلا دنبالش نیستم که قاطی تر بشم
«این بازی میشه برام حاشیه بیشتر»
نمیخوام دیگه باهاش ور برم
ختم کلام تو درست میگی،
کل استایلتو و هرچی که پز میدی
منم و این شبا و ورقای OcB
، درست پیچید درست پیچید
پر بار یه جور صورتتو ببره از حافظه ام پاک بشه، خونه دلو بخره
مالک بشه دیگه شش دونگ تک سند
خاطره نمونه که بشوره و ببره
مال تو نیست د ولش کن، یار تو نیست د ولش کن
کاسه عشق زندگانیست، هیچ چیزی نیست د ولش کن
نظرات